แหล่งน้ำยามาบูกิได้รับเลือกให้เป็นสุดยอดแหล่งน้ำ 100 แห่งในจังหวัดคุมาโมโตะ มีปริมาณน้ำออกมาถึง 30 ตันต่อนาที มีอุณหภูมิ 13.5 องศาเซลเซียส เดินจากที่จอดรถประมาณ 10 นาที หยุดพักที่แหล่งน้ำกลางป่าดงดิบแล้ว เหมือนได้หยุดเวลา เป็นแหล่งน้ำชื่อดังที่ซ่อนตัวอยู่ในหมู่บ้านอุบุยามะ

แหล่งท่องเที่ยวยอดนิยมที่สามารถชมวิวได้ 360 องศา ตั้งชื่อโดยโทคุโทมิ โซโฮจากการที่สถานที่แห่งนี้สามารถมองเห็นภูเขาที่มีชื่อเสียงในคิวชูได้ทั้ง 3 ลูก ได้แก่ อาโสะ คุจู และโซโบะ

นาข้าวโอกิได้รับเลือกให้เป็นสุดยอดนาข้าวญี่ปุ่น 100 แห่งและแหล่งผลิตข้าวแสนอร่อย 100 แห่ง ผืนนาแห่งนี้เกิดขึ้นจากที่ดินกัดเซาะในหุบเขา ทำให้เกิดผืนนาที่มีรูปทรงคล้ายพัด มีผืนนา 17 ผืนและต้นสน 7 ต้น ซึ่งเป็นทิวทัศน์ที่มีเสน่ห์ให้คนมาถ่ายรูปกันมากมาย

ร้านออนไลน์：http://www.asokitchen.com/

เขื่อนโอโสะก่อสร้างขึ้นคั่นกลางระหว่างเมืองทาเคตะ จังหวัดโออิตะและหมู่บ้านอุบุยามะ อำเภออาโสะ จังหวัดคุมาโมโตะ ณ แม่น้ำโอโสะซึ่งมาจากแม่น้ำโอโนะ เพื่อเป็นแหล่งน้ำแห่งใหม่ให้แก่แหล่งเพาะปลูก 2,500 เฮกตาร์ (25 ตารางกิโลเมตร) เขื่อนกักเก็บน้ำแห่งนี้มีความสูงประมาณ 70 เมตรและมีความยาวประมาณ 262 เมตร สามารถเก็บน้ำได้ทั้งสิ้น 4.3 ล้านลูกบาศก์เมตร

“สะพานฮิโกะไต” เป็นสะพานคอนกรีตรูปโค้งขนาดใหญ่ มีความยาว 200 เมตร สูงจากแม่น้ำข้างล่าง 74 เมตร มีทิวทัศน์ที่สวยงามเมื่อมองจากบนสะพาน เมื่อเดินข้ามสะพานไป จะเห็นกำแพงเขื่อนหินขนาดยักษ์อยู่ตรงข้ามใจกลางสะพาน

สวนฮิโกะไตมีดอกไม้ตามฤดูกาลตั้งแต่ฤดูใบไม้ผลิจนถึงฤดูใบไม้ร่วง ไม่ว่าจะเป็นดอกฮารุรินโดในฤดูใบไม้ผลิ ดอกเอคินอป (ฮิโกะไต) ในฤดูร้อน และดอกคอสมอสในฤดูใบไม้ร่วง และในสวนแห่งนี้ยังมีสวนพฤษศาสตร์เขตร้อนและพิพิธภัณฑ์ดอกไม้ ซึ่งจะเป็นแหล่งเรียนรู้เกี่ยวกับดอกไม้ในที่ราบสูง

สามารถดูข้อมูลการบานของดอกซากุระได้ที่นี่
เว็บไซต์อย่างเป็นทางการของหมู่บ้านอุบุยามะ สวนฮิโกะไต

ศาลเจ้าโอโตมิยะมีศาลเจ้าอาโสะเป็นศาลเจ้าใหญ่ สร้างขึ้นเพื่อบวงสรวงเทพอุบุสึนะที่คุ้มครองผู้คนในอุบุยามะ เทพอุบุสึนะเป็นเทพารักษ์คุ้มครองผู้ที่เกิดในดินแดนแห่งนี้ วิหารของศาลเจ้าแห่งนี้สร้างขึ้นด้วยต้นเคยากิทั้งหลัง แกะสลักและขึ้นโครงอย่างวิจิตรงดงาม

บันทึกประวัติศาลเจ้าของศาลเจ้าอาโสะระบุไว้ว่า “ไม่ทราบวันที่มีการอัญเชิญเทพเจ้าที่แน่ชัด แต่มีเรื่องเล่าว่ามีพิธีถวายกระบวยอาบน้ำทารกเป็นการบวงสรวงแด่หลานของเทพอาโสะที่จุติลงมายังโลกมนุษย์ ก่อนยกสถานะขึ้นเป็นศาลเจ้าประจำหมู่บ้านเมื่อปีเมจิที่ 5 (1873)” บริเวณทางหลวงชนบทหน้าศาลเจ้าจะมีขั้นบันไดหินอันเก่าแก่ตั้งอยู่ใจกลางป่าเขา ซึ่งบรรพบุรุษของคนในหมู่บ้านนี้เคยเดินขึ้นบันไดหินที่ลาดชันเพื่อไปไหว้เจ้ามาก่อน

ประวัติของศาลเจ้าแห่งนี้มีอยู่ว่า “มีพิธีถวายกะละมังน้ำร้อนสำหรับอาบน้ำทารกเป็นการบวงสรวงแด่บุตรของเทพอาโสะ จึงมืชื่อว่าฮิราคามาโดะเมียวจิน” ด้วยเหตุนี้ ศาลเจ้าแห่งนี้จึงมีชื่อว่า “ศาลเจ้าฮิราคามาโดะ” หรือ “ศาลเจ้าอิชิกามิเมียวจิน” แต่ไม่นานนักชื่อฮิราคามาโดะก็เรียกเพี้ยนเป็น “ฮิราคาวะ”